od Castiela C.D Esmeraldy

Wreszcie w Akademii! Nie mogłem uwierzyć, że znowu ją opuściłem na te kilka tygodni, by móc zastępować kuzyna w zoo jako weterynarz. Właściciel namawiał mnie bym został tam, ze względu na dar oswajania do siebie zwierząt. Nby co ja mam w sobie, że zwierzęta mi ufają? Nie wiem! Jednakże cieszył mnie fakt, że potrafię dogadać się, co prawda na migi, ale zawsze coś ze zwierzętami każdego gatunku. Jednakże wchodząc dzisiaj do stajni zauważyłem nowego konia, który przez swoje zdenerwowanie zrobiłby sobie krzywdę... Gdy chciałem się do niego zbliżyć to prychał i był agresywny. Siedziałem przy nim i rozmawiałem z nim... W jego oczach dostrzegłem małą nić porozumienia.

- Ja chcę ci tylko pomóc -powiedziałem i ostrożnie wyciągnąłem rękę i czekałem jak koń przyłoży pysk do niej.

Widać musiał przejść kiedyś piekło i nie ufa przez to zbytnio ludziom. Czułem, że należy już do kogoś, lecz on na początku nie powinien być zamknięty. Wyprowadziłem go powoli nadal z nim rozmawiając czułym głosem, aż mnie nie rozproszyła jakaś dziewczyna, co ogier przyjął z mej strony za atak na niego.

-Zostaw go! On cię kopnie!- krzyczała

-Oszalałeś?!- krzyknęła

-On by się zranił. Postanowiłem, że go wyprowadzę na pastwisko.Nie moja wina.- powiedziałem kładąc uwiąz na obręczy.

-To nic. My się nie znamy? A to Dracula. Mój nowy koń.- powiedziała i się uśmiechnęła.

- Jestem Castiel

- Esmeralda, ale mów mi Esma.

- Oki, więc to Dracula? - powiedziałem i znów wyciągnąłem w jego kierunku dłoń. - Nie bój się mnie malutki, pragnę ci tylko pomóc. Zaufasz mi? - powiedziałem to tak delikatnie i cierpliwie czekałem. Po kilku długich minutach koń przyłożył swój pysk do mej dłoni, co dało mi znak, że mogę go prowadzić...

- Chodźmy na pastwisko z nim. Osobne, jak na razie. Musi się przyzwyczaić do nowego otoczenia. - wyjaśniłem prowadząc jej konia. - A tak poza tym masz pięknego konia

Esmeralda???