Od Anabell C.D Cavana

Wróciłam już do akademii. Było mi strasznie zimno. Siedziałam już w pokoju wraz z lokatorami. O czymś rozmawiali, lecz ja nie słuchałam ich za bardzo. Myślami byłam gdzieś indziej. Miałam małą nadzieję, że Cavan nie będzie aż tak zły na mnie. Położyłam się oraz nałożyłam na siebie kołdrę. Po jakimś czasie zasnęłam.

~*~
Obudziłam się dość późno niż zwykle. Spojrzałam na zegarek i było po śniadaniu. Uświadomiłam sobie co zrobiłam tej nocy. Nagle u progu drzwi ujrzałam Cavana, który przyniósł mi śniadanie? Wszedł oraz podszedł do mnie. Podał mi śniadanie i usiadł.
- Nie było Ciebie na śniadaniu... - Powiedział cicho. - Dlatego przyniosłem.
- D-dziękuję...
Czy ja się znowu zamykam w sobie? Chyba tak, lecz dlaczego? Zaczęłam powoli jeść. Czasem spoglądałam na chłopaka, który oglądał jakiś notes?
- Co czytasz? - Zapytałam cicho.
- Nie czytam, lecz oglądam twoje dzieła. - Powiedział z uśmiechem.
Moje dzieła? No chyba on żartuje. Ja nie potrafię rysować takich dzieł, lecz bazgroły robię. Po paru minutach skończyłam jeść. Odłożyłam obok pusty talerz. Chłopak nadal spoglądał w szkicownik. Co jakiś czas się uśmiechał.
- Anabell dlaczego zniknęłaś?
Byłam w szoku, że mnie o to zapyta, lecz trzeba jakoś odpowiedzieć mu. Odwróciłam wzrok.
- Chciałam pojechać na dwie godziny, lecz wyjechałam kawał za daleko.
- A próbowałaś się do kogoś dodzwonić? - Zapytał z lekką troską?
- Tak do ciebie, lecz nie było sygnału...
Chłopak chciał wstać, lecz trzymałam go za rękę mocno. Spojrzał na mnie pytająco, a ja pociągnęłam go do siebie i złączyłam nasze usta w pocałunek. Chwilę tak byliśmy, a ja uświadomiłam sobie co przed chwilą zrobiłam. Szybko oderwałam swoje usta i strzeliłam buraka. Ukryłam się pod kołdrą. Boże co ja przed chwilą zrobiłam. Chciałam zapaść się pod ziemię. Nagle ktoś zdjął ze mnę kołdrę. Ujrzałam jego twarz. Cavan się uśmiechał. Nadal niestety miałam na twarzy buraka. Nie wiedziałam co teraz chłopak myśli o mnie.
Cavan?