Od Cavana C.D Oriane

- Jasne, sam wezmę jeszcze parę rzeczy z pokoju jak pojedziemy do akademii - wsiadłem na konia, przez chwilę klacz wydawała się oburzona, ale zorientowawszy się, że to ja prychnęła spokojnie w odpowiedzi - Jedziemy, czy wolisz dreptać za nami, co? Bo ja na twoim miejscu wybrałbym tą pierwszą opcję, druga nie wydaje się zbyt inteeresująca.
Wywróciła oczami i ruszyła w moją stronę, jednak kiedy podeszła bliżej Olimpia odwróciła się, przez co Oriane nie mogła na nią wejść.
- Ej - jęknęła, posyłając klaczy hanowerskiej zniechęcone spojrzenie spod długich rzęs.
Próbowała tak jeszcze parę razy, ale klacz doskonale bawiła się przy unikach, a gdyby była człowiekiem pewnie roześmiałaby nam się wszystkim w twarz. W końcu czarnowłosej udało się wsiąść za mnie na konia i zaczęła kurczowo trzymać się mnie w pasie, co nie powiem lekko mnie rozpraszało, ponieważ jej ucisk czasami lżał, a czasem przybierał na sile. W pół godziny uwinęliśmy się z drogą do akademii. Często musieliśmy się zatrzymywać oraz dopilnować, żeby Oriane nie spadła. Nie mogliśmy jechać też za szybko, bo wtedy dziewczyna skakała jak szalona w siodle, nie do końca się mnie trzymając.
Kiedy tylko dojechaliśmy do Akademii Magic Horse, Oriane wspomogła mnie w rozsiodłaniu rozszalałej już do końca Olimpii, która bardzo dobrze się bawiła przy unikach, które bardzo denerwowały mnie jak i Oriane, która traciła już powoli cierpliwość.
Po wyjściu z boksu umówiliśmy się pod budynkiem głównym za godzinę, co dało mi trochę czasu na zebranie się do miasta. Kiedy tylko wszedłem do pokoju, rzuciłem się na łóżko, chwilowo zmykając oczy. Ten dzień zapowiadał się pełen przygód.
Nie czekając na zbawienie, pozedłem do łazienki, żeby choć trochę wyglądać, po tym jak Olimpia parę razy tego dnia ośliniła mi wręcz ohydnie bluzę, która nie wyglądała teraz najlepiej. Parę dni temu któryś z koni przegryzł mi koszulę, zupełnie na wylot, dlatego musiałem się jej pozbyć. Wyglądała tragicznie, nawet nie chciało mi się na nią patrzeć. Jeszcze wcześniej powiesiłem się na płocie, co dało koljene dziury w bluzie. No... długo by tu wymieniać.
Przebrałem się najszybciej jak się dało i wziąłem portfel z pieniędzmi. Trzeba będzie tylko zadbać, żeby nie wydać wszystkiego na raz. Chociaż łażenie po sklepach nie sprawia mi za dużo przyjemności, czasami trzeba kupić now ciuchy.
Wyszedłem pod akademię, gdzie chwilę czekałem na Oriane. Liczyłem w tym czasie barany, nie chcąc zanudzić się na śmierć. Kiedy doliczyłem do 127 przybiegła zdyszana dziewczyna.
- Bardzo się spóźniłam? - zapytała.
- Nic, a nic - odparłem z zamkniętymi oczami - Wyrwałaś mnie właśnie w rozmyślań o baranach, nawet już nie pamiętam na ilu skończyłem.
Zrobiła dziwną minę.
- Idziemy do samochodu? - spytałem. Ta kiwnęła tylko głową w odpowiedzi.

Oriane? Masz wolną rękę na zadanie 4.