Od Lily C.D Irmy

-Musimy się gdzieś schować! Nie wrócimy w tą pogodę!- krzyk Irmy obudził mnie do szukania dobrej kryjówki. Po drodze nie było żadnej jaskini, ani w sumie niczego. Nie damy rady.

-Nie ma żadnego schronienia w tych okolicach! Jedźmy w jednym kierunku!

-Nie uda się! Zamarzniemy na kość, a konie zachorują.

-Masz inny pomysł?

-Niedaleko jest leśniczówka. Tam możemy się schronić.

-Dobrze. Prowadź!- ruszyłyśmy w kierunku wskazanym przez Irmę. W końcu Tia nagle zatrzymała Szafira.

-Co się stało?- zapytałam.

-Zzimno... strasznieee... Daleko tam jeszcze?

-Musimy zsiąść z koni. Irma! Ile jeszcze?

-Nie daleko.- wszyscy opuściliśmy siodła. Stopy mi zaczynają odmarzać. Najmłodsza z nas podbiegła do swojej siostry by chociaż zyskać odrobinę ciepła.

-Jest!- krzyknęłam wskazując palcem. Nie czekając ani chwili dłużej zaczęłyśmy walić w drzwi ile popadnie.

-Dzień dobry. Coś się stało?- zapytał dosyć miły facet z 30 lat.

-Możemy przeczekać tu aż pogoda się nie uspokoi?- odezwała się pocierając ramię siostry Irma.

-Dobrze, nie ma problemu. Możecie zaprowadzić konie do stajni z tyłu. Będzie im ciepło. Ja zaparzę herbaty.- uśmiechnął się wskazując na budynek. Nie protestując weszłyśmy do budynku w którym panował półmrok, ale też przyjemne ciepło. Zaczęłyśmy rozsiodływać wierzchowce, i przykrywać je czymś co miało zastąpić im derki. Chyba jednak głód wziął górę, bo pomaszerowały do siana i zaczęły wyżerać coraz większe porcje. Zaśmiałam się sama na ten widok i wróciłam do leśniczówki.

Irma?

Z tego się robi prawdziwe fantasty XD