Hope!

Hope

Nazwisko: Evans

Wiek: 20 lat

Płeć: Dziewczyna

Nr pokoju: Nr.59

Głos: "Dragonsong" (Final Fantasy XIV: Heavensward) Vocal Cover by Lizz Robinett 

Rodzina: Rodziców nie pamięta, a dziadków nie chce znać

Charakter: Od czego mam zacząć opowiadać? Dobra zacznijmy od dobrej strony jej charakteru. Hope różni się od innych przedstawicielek swego rodzaju. Nie jest nekromantą wrogo nastawioną do wszystkiego, co żywe. Wręcz przeciwnie. Charakterem bardziej przypomina człowieka niż okrutnika zdolnego do walki. Zawsze opanowana, wszystko przyjmuje z dziwnym, wręcz nienaturalnym spokojem. Przyjazna, nie odmówi pomocy, ale też nie udzieli jej, jeśli nie dostrzeże takiej potrzeby, lub jeśli proszący prosi o coś niemoralnego. Można powiedzieć, że jest wręcz przesiąknięta dobrocią, współczuciem i empatią. Bardzo tajemnicza, niemal niemożliwym jest wyciągnięcie z niej jakichkolwiek informacji o niej samej jeśli wcześniej nie zdobyło się jej zaufania - a i wtedy jest to nadzwyczaj trudne zadanie. Na ogół dobroduszna i litościwa, ale bywa, że potrafi być niespodziewanie surowa i mściwa. Nigdy nie zapomina krzywd, nie ważne, czy zostały one wyrządzone jej samej, czy też komuś, z kim jest w bliskich kontaktach - ona nie zapomina. Rzadko też wybacza prawdziwe zbrodnie. Racjonalnie myśląca, rozsądna i inteligentna kobieta, dobrze wykształcona. I choć Hope to na co dzień spokojna, pokojowo nastawiona realistka, która nie popiera rozwiązań siłowych, to jednak w razie potrzeby potrafiłaby sama jedna rzucić się w wir walki i walczyć z dość dużą ilością przeciwników. A przynajmniej spróbuje. Na ogół jest miła i pomocna. Lubi poznawać nowych ludzi i z nimi rozmawiać. Ma dobre stosunki z większością osób. Nie jest za bardzo gadatliwa, ale kiedy kogoś już bardziej pozna to jej śliczna buźka nie zamknie się dopóki nie powie co jej na serduchu leży... Zawsze lubi się komuś wygadać, ale jeśli tej osobie zaufa. Hope jest otwarta na świat, wieczorami jest pełna życia, po prostu tryska energią. Czasem jej odwala i wariuje ale to bardzo rzadko... Ciężko określić jaki ma humor, czy jest radosna a może smutna ponieważ ona zawsze chodzi uśmiechnięta nawet jak sytuacja jest do dupy. Hope jest spokojną, uśmiechniętą osobą, która woli słuchać niż mówić. Odzywa się jedynie w momentach, w których jest bardzo zgorszona bądź zainteresowana. Nie owija w bawełnę, twierdzi, że jeżeli należy coś powiedzieć, to trzeba to zrobić. Opanowana, nauczona dobrego wychowania i szacunku do starszych, niezbyt dobrze radzi sobie w większej grupie osób. Uczulona na ignorancję, należy do grona osób, które wyłgają się z każdych kłopotów, jednocześnie wpadając w stos innych. Posiada daleko rozwinięte zdolności oratorskie, wyćwiczone jeszcze za czasów, gdy planowała zostać dyplomatą. Wyczulona na punkcie krzywd i niesienia pomocy. Nie można nazwać ją tchórzem, jest wręcz odważna czy nawet ryzykantką. Od prawdy i kłamstwa woli grę w niedomówienia, stosując zasadę ,,Im mniej wiesz, tym krócej cię przesłuchują." Nastawiona przyjacielsko, ale woli wolne wieczory spędzać w samotności. Nie wierzy w głupotę, przypisując ją ignorancji. Zdyscyplinowana, uparta jak osioł, rzadko można zmusić ją do zmiany zdania. Posiada na wiele kwestii pacyfistyczne poglądy, majsterkowicz, który lubi wszystko ulepszać. Mimo wszystko Hope jest bardzo nieśmiała, co stara się ukryć, lecz jej to za bardzo nie wychodzi... 

Aparycja: Słowo "kobieca" w tym miejscu mogłoby być wstępem do jakże skromnego przedstawienia osoby, z którą aktualnie masz styczność. Doszukując się najlepiej opisujących ów dziewczę słów mimowolnie można rzecz o niej "piękna niczym królewna żywcem wyjęta z bajecznej powieści". Atuty akcentujące jej ciało, przez mężczyzn, często uzyskują miano idealnych. Jest piękną kobietą jak to słyszała od innych, ale ona tak nie uważa. Jej aksamitną i ciemną cera podkreślają jasne usta i brązowe oczy, lecz ten kolor ma przez soczewki. Heterochromia, największa cecha charakterystyczna, jaką można zaobserwować w wyglądzie tejże dziewczyny. Podczas gdy jej prawe oko przesiąknięte jest wieloma odcieniami brązu podkreślonymi jasnymi emblematami, lewe ma barwę soczystszej zieleni-czyli jak zdezorientować człowieka jednym spojrzeniem - rzadko można ją spotkać bez soczewek. Posiadaczka długich, ciemnych, brązowych włosów sięgających za łopatki. Nie rzadko tworzy z nich rozmaite fryzury. 

Ulubiony koń: Wing

Własny koń: -

Poziom jeździectwa: Średnio-zaawansowany

Partner: Nie posiada...

Historia: Hope pochodzi z Wenecji. Jej rodzice nadali jej imię Hope, co znaczy Nadzieja, ze względu na to, że była dla nich cudem, gdyż lekarze twierdzili iż nie mogą mieć dzieci.Nie pamięta swych rodziców za dobrze, gdyż dziadkowie ze strony ojca ją od nich zabrali siłą, w sensie uprowadzili. Została porzucona przez swoich dziadków w wieku 6 lat. Zaczęła żyć na ulicy. Nie radziła sobie do czasu, aż znalazł ją o 8 lat starszy chłopak. Pomimo swojego wieku wiedział jak przetrwać. Zaczęli razem żyć. On podszkolił malutką Hope. Nauczył ją jak kraść, żebrać i ogólnie jak nie umrzeć z głodu. Radzili sobie tak przez rok. Wtedy jakaś bogata kobieta ubrana w sukienkę uznała, że tak nie może być. Zadzwoniła do sierocińca aby zabrać dzieci z ulicy. Trafiły tam i spędziły tam razem 5 lat. Później najlepszego przyjaciela Hope zabrała jakaś rodzina pod opiekę. Dziewczynka się załamała. Przez dwa lata nie nawiązała żadnej znajomości. Wydawało się, że duch z niej wyleciał. Jedyne co utrzymywało ją przy życiu to co tygodniowe jazdy konne w pobliskiej stadninie.Postanowiła uciec. Wszystko zorganizowała pod osłoną nocy i udało jej się. Była wolna, lecz wciąż uciekała. Do czasu skończenia 18 lat ciągle kradła. Nie chciała już tak postępować. Postanowiła ustabilizować swoje życie. Wymyśliła sobie nazwisko i buduje wszystko od nowa, lecz nigdy nie porzuciła jeździectwa.

Inne: Hope kocha konie jak i inne zwierzęta. Pięknie śpiewa, lecz się tym nie chwali. Ona wstydzi się przed kimś śpiewać, jedynie zwierzętom śpiewa, co je uspokaja. 

Kontakt: natasza73