Od Arthur'a C.D Luny

Musiałem przyznać, że zapanowanie nad nim było ciężkie. Nie poddałem się jednak, nigdy tego nie robię to dlaczego teraz miałbym to zrobić?
Loki zaczął ujadać, rozejrzałem się i zobaczyłem jak Luna leży na ziemi, a ogier na którym jechała chodzi sobie jak gdyby nigdy nic. Zakląłem pod nosem i zeskoczyłem z siodła na ziemię. Rzuciłem się biegiem w kierunku dziewczyny. Kiedy już się przy niej znalazłem kucnąłem i uważnie się jej przyjrzałem.
- Nic Ci nie jest? - Zapytałem.
- Nie, nic mi nie jest. - Podniosła się z lekkim grymasem na twarzy.
- Pomóc Ci czy sama sobie dasz radę? - Nie byłem przyzwyczajony do pomagania.
- Tak. - Uśmiechnęła się i ruszyła do swojego konia. Nie zastanawiając się już nad niczym zrobiłem do tamo. Dzisiaj już dość jeżdżenia, złapałem za wodze i odprowadziłem niespokojnego ogiera do stajni. Tam załatwiłem wszystkie związane sprawy z Wogatti'm i zacząłem wracać do akademika. Na miejscu wziąłem szybki prysznic, nakarmiłem psa i sam coś zjadłem. Spojrzałem na zegarek, dochodziła siedemnasta.
Wyciągnąłem z torby kombinezon, buty, rękawice i kask. Wszystko było czarne, w końcu to mój ulubiony kolor. Przebrałem się i opuściłem swoje cztery ściany, zamykając za sobą drzwi.
Po kilku chwilach stałem obok Suzuki. Obszedłem maszynę wokół uważnie patrząc na nią, delikatnie przeciągając po lakierze palcem. Wsadziłem kluczyki do stacyjki i wskoczyłem na motocykl. Założyłem kask i rękawice. Już miałem odpalać jednak przede mną stała Luna. Zdjąłem kask, oparłem go na udzie i uśmiechnąłem się do niej tajemniczo.
- Witaj ponownie. - Patrzyłem na nią uważnie.
Luna?