Od Irmy C.D Jonathana

Gdy tylko skończyłam trening, nagle usłyszałam za sobą czyjś głos.
- Nieźle jeździsz – powiedział ktoś nagle. Odwróciłam się i zobaczyłam Jonathana.
-Dzięki -odparłam uśmiechając się i podjechałam do niego.
-Twój koń? Jak ma na imię? –zapytał.
-Mój. Nazywa się Alkatras- powiedziałam zasiadając z konia. – A Ty masz konia? – spytałam.
- Nie… Miałem koni ale nie chcę o tym rozmawiać – powiedział nieco smutnym głosem.
- W porządku! Nie zamierzam Cię ciągnąć za język… Powiesz kiedy będziesz gotów! – powiedziałam spokojnie i poklepałam konia po szyi. Odwróciłam się z powrotem i chciałam już cos powiedzieć, gdy nagle Alkatras mnie popchnął i prawie się wywróciłam! Prawie wpadłam na Jonathana!
- Alkatras! Ty wredoto! – powiedziałam do konia, a ten w odpowiedzi wyszczerzył zęby i zarżał, podnosząc dumnie głowę.
Chłopak aż się zaśmiał.
- Widzisz! – zwróciłam się do chłopaka – Alkatras bardzo często mnie popycha a później się ze mnie śmieje… - powiedziałam żartobliwie – U mnie to codzienność!
- Przynajmniej masz wesoło! – odparł.
Zauważyłam że dziwnie patrzy na mojego konia. Był jakiś taki zamyślony… W końcu nie wytrzymałam i się odezwałam:
- Chcesz się na nim przejechać? – spytałam siego nagle.
- Co?! – spytał zdziwiony.
- Przejedź Siena nim! – powiedziałam i niemal wepchnęłam mu wodze mojego konia do jego ręki. Odsunęłam się kawałek, żeby nie mógł mi wcisnąć z powrotem wodzy czy się wykręcić. Widziałam po nim że potrzebuje tej przejażdżki, a przynajmniej tak mi podpowiadała intuicja. Chłopak stał przez chwilę niepewnie lecz po chwili się odezwał:
- No… Dobra! – powiedział, po czym szybko i zwinnie znalazł się na grzbiecie ogiera.
- Uważaj tylko, bo lubi sobie czasami po wierzgać – dodałam jeszcze. Po chwili chłopak jechał na moim koniu. Uśmiechnęłam Siena to, bo chyba mu się podobało. Może mój koń przypominał mu jego konia, którego kiedyś miał? Prawdopodobnie tak było! Jednak mogłam się tylko tego domyślać…

< Jonathan? Jak się jechało? :3 >