Od Gale'a do Naomi

Wszedłem z walizkami do Starbucks'a, gdzie chciałem napić się kawy i zjeść sernik z malinkami. Podszedłem do kasy, żeby złożyć zamówienie. Przy blacie stała atrakcyjna kobieta.
- Cześć.- Powiedziałem.
- Cześć. Co podać?
- Sernik, Caffè Mocha i twoje imię. - Mrugnąłem do dziewczyny, która się zarumieniła, jednak powiedziała jedynie:
-To ja mogę o nie zapytać...- uśmiechnęła się, po czym podała cenę do zapłacenia.- 19 poproszę.
- Gale.- Powiedziałem- Proszę bardzo.- Położyłem pieniądze na ręce dziewczyny. Pracownica podpisała kubek, a następnie cała zaczerwieniona poszła robić dla mnie kawę. Rozejrzałem się po pomieszczeniu, poszukując wolnego miejsca, jednak na próżno. Postanowiłem pójść w głąb kawiarni. Tam również nic nie było.
- Możesz usiąść tutaj. - Usłyszałem przyjazny głos zza moich pleców. Obróciłem się i zobaczyłem uśmiechniętą brunetkę.
- Dzięki. - Powiedziałem zaskoczony jej postawą. - Gale. - Przedstawiłem się, wystawiając dłoń przed siebie.
- Naomi.- Odpowiedziała, potrząsając moją ręką. Z nowo poznaną dziewczyną łatwo znajdywało się tematy do rozmowy i do ciśnięcia beki. Nawet się nie oglądnąłem, a już byłem wołany do odbioru zamówienia. Nie zwracając już uwagi na kasjerkę, szybko wróciłem do Naomi, która wydawała się ciekawą i szaloną osobą. Gdy na nowo usiadłem obok brunetki, mogłem się w końcu napić kawy, na której wierzchu znajdowała się cudownie słodka bita śmietana. Już po jednym siorbnięciu, na mojej twarzy pojawiły się wąsy.
- Jaki zarost!
- Zawsze o takim marzyłem...- Zaśmiałem się, po czym po prostu zlizałem bitą śmietanę spod mojego nosa. Przez następne 20 minut śmiałem się z dziewczyną, po czym spojrzałem na zegarek.
- Chole*a... Muszę jechać- Mruknąłem niezadowolony.- Ja pierdziele. Dlaczego ta Akademia jest tak daleko? - Żaliłem się do siebie.
- Akademia Magic Horse?- Zapytała zaciekawiona dziewczyna.
- Tak...
- NIE GADAJ! Ja też tam mieszkam. Jak chcesz, to mogę cię podwieźć.
- Serio?

<Nami? Takie małe, takie płytkie, ale masz ^-^>

278 słów = 3 pkt.