Od Irmy C.D Jonathana

- Pewnie ze nikomu nie powiem! - powiedziałam od razu - Ja jestem przeciwko ludziom, którzy chcą usunąć dzikie konie z ich środowisk... - powiedziałam i spojrzałam ponownie na pięknego konia.
- Ja też nie pochwalam takich ludzi - odparł.
Patrzyliśmy tak jeszcze na konia przez jakieś pięć minut a później zarżał i pobiegł gdzieś dalej i po chwili zniknął nam z oczu.
- Szkoda że już pobiegł.... - powiedziałam z lekkim żalem.
- Pewnie pobiegł do swojego stada! Też bym jeszcze na niego popatrzył... - przyznał.
Pojechaliśmy nieco dalej, gdy nagle usłyszałam jakiś dziwny dźwięk! Było to, ni to duszenie się, ni to kaszel i szamotanina....
- Cicho! - powiedziałam nagle co zdziwiło chłopaka, lecz zatrzymał zaraz swojego konia i też zaczął nasłuchiwać. Oboje usłyszeliśmy ponownie ten sam dźwięk a raczej dźwięki. Spojrzeliśmy na siebie znacząco i podjechaliśmy w miejsce, gdzie było słychać te dziwne odgłosy. Zatrzymaliśmy konie koło drzewa, zsiedliśmy z koni i poszliśmy dalej pieszo, żeby było ciszej. Przez jakiś czas szliśmy przez gęste krzaki, gdy nagle ujrzeliśmy straszny widok! A mianowicie zaplątanego w sidła źrebaka! Miał również zaciśniętą pętlę na szyi, która rozcięła mu skórę i rana krwawiła. Źrebak się dusił i jednocześnie płakał z bólu! Próbował się uwolnić i wołał swoją matkę lecz jego głos był bardzo słaby.... Nie mogłam na to patrzeć! Czułam, że muszę mu pomóc!

< Jonathan? >