Od Irmy C.D Sarah

Byłam w stajni i głaskałam Alkatrasa po głowie. Minęły jakieś trzy tygodnie odkąd się rozchorował, wiec mogłam już na nim spokojnie jeździć i trenować. Poszłam do siodlarni po jego sprzed i osiodłałam go. Zamknęłam jednak jego boks, zostawiając ogiera w środku, bo przypomniałam sobie, że nie wzięłam kasku. Gdy chciałam już iść, nagle poczułam silne uderzenie w bok. Na szczęście się nie przewróciłam. Spojrzałam w kierunku skąd nadszedł "atak"; Zobaczyłam po chwili jakąś dziewczynę z małym i uroczym pieskiem na rękach, który jednak mnie niezbyt polubił bo zaczął na mnie szczekać. Mój koń przypatrywał się tej sytuacji z zainteresowaniem, bo sam lubił mnie często popychać! Wredota jedna;

- Przepraszam! Nie chciałam -powiedziała, gdy na mnie spojrzała.

- Nie szkodzi! Przyzwyczaiłam się że co chwilę ktoś na mnie wpada, bo zdarza mi się to prawie codziennie, dzięki mojemu koniowi - powiedział może śmiechem - Jesteś tu nowa? - spytałam przyjaźnie.

- Tak! Dopiero co przyjechałam... Chciałam zwiedzić stajnie i w ogóle wszystko! - odparła. Mój koń wychylił się nagle jak żyrafa i zaczął wąchać małego piesak dziewczyny. Ten był z lekka zdziwiony ale od razu zechciał się bawić.

- Co? Podoba Ci się nowy członek? - spytałam się konia i poklepałam go po szyi - Jestem Irma! - przedstawiłam się - A Ty? -spytałam.

- Jestem Sarah! - przedstawiła się, po czym wskazała na swojego pieska - A to jest Lady.

- Miło mi poznać! - powiedziałam uśmiechając się.

- To twój koń? - spytała po chwili, gdy Alkatras ja zaczął wąchać. - Jak ma na imię?

- Tak! Jest mój! Ma na imię Alkatras... to isty łobuziak, który lubi popychać swoja panią! Prawda Alkatras? - spytałam się konia retorycznie a ten wyszczerzył się i zarżał w odpowiedzi. Obie z dziewczyną na siebie spojrzałyśmy i wybuchłyśmy śmiechem.

- Jadę właśnie na trening... - powiedziałam - Musze się jednak wrócić po kask, bo zapomniałam - powiedziałam do dziewczyny.

< Sarah? >