Od Jade C.D Aleksandra "+18"

To wszystko było takie... Nierealne, nieprawdopodobne a jednocześnie niesamowite. Jeszcze kilkadziesiąt minut wcześniej zastanawialibyśmy się, jakich słów użyć do swoich referatów, podczas gdy ja wtedy nie wiedziałam, jakich określeń użyć, żeby jakoś ładnie podsumować to, co działo się we mnie, gdy Aleksander dotykał różnych części mojego odkrytego, rozgrzanego do granic możliwości ciała. W jednej sekundzie zapomniałam o wszystkich troskach, kiedy to tylko nasze usta złączyły się, a ja ponownie mogłam czuć na sobie jego ciepłe, delikatne wargi, starające oznaczyć każdy wolny skrawek mojej skóry. Pragnęłam w tamtym momencie, żeby myślał tylko o mnie, był już zawsze przy mnie i... Traktował mnie poważnie, tak, jak ja starałam się to robić w stosunku do niego. Chciałam móc częściej zaznawać tego cudownego uczucia, towarzyszącego mi, gdy tylko nasze ciała splotły się razem, a brunet ostrożnie starał się we mnie wejść, wciąż zajmując się mymi spragnionymi pocałunków ustami. Obejmując go delikatnie udami w biodrach, które zaczęły poruszać się w coraz szybszym, dostosowanym przez chłopaka tempie, zacisnęłam mocniej palce na jego łopatkach, już nawet nie próbując stłumić jęków, co chwilę wydobywających się z moich ust. Przygryzałam jedynie mocniej wargę, gdy tylko jedna z jego dłoni całkiem "przypadkiem" zahaczała o moją pierś, a usta od czasu do czasu schodziły z pocałunkami na obojczyki, niekiedy delikatnie przygryzając tamte okolice. W końcu nie wytrzymałam, gdy Aleksander zaczął szeptać tym swoim męskim, cholernie pociągającym głosem moje imię, tuż obok mojej twarzy. Przyciągając go wtedy mocniej do siebie, pogłębiłam tylko nasze pocałunki, nie mogąc znieść ani jednego milimetra, który jeszcze dzielił w różnych miejscach nasze ciała. Wplótłszy dłonie w jego ciemne, poczochrane na wszystkie możliwe świata strony włosy, przymknęłam powieki, starając się skupić na ruchach Aleksandra.
I nadszedł w końcu moment, który opisany dobrze został tylko przez nielicznych poetów, bowiem uczucie towarzyszące nam wtedy było co najmniej... Nie do opisania, była to swego rodzaju ulga, pomieszana z euforią i jeszcze większym pragnieniem siebie nawzajem. Jeden wieczór zdawał się być dla nas czymś za krótkim, zwłaszcza wtedy, kiedy to chwilę wcześniej wydawałoby się, że stoimy na czysto przyjacielskich relacjach. Spoglądając kątem oka na Aleksandra, który moment wcześniej opuścił moje ciało, próbowałam złapać oddech, wciąż będący nazbyt przyspieszonym, co było jednym z oddziaływań na mnie ciała bruneta. Od razu chciałam móc czuć go nad sobą, objąć go znowu, poczuć smak jego delikatnych ust... Mając nadzieję, że to wszystko będzie teraz ułatwione, nawet nie zauważyłam, kiedy chłopak przyciągnął mnie nieco do siebie, bez większych oporów wpatrując się w moje zielone tęczówki. Nim się obejrzeliśmy, na zewnątrz było już całkowicie ciemno, a cała Akademia pogrążona była we śnie, który zdawał się łowić w swoje sidła również nas. Całując mnie jedynie w czoło, wstał po chwili, nieco mnie przykrywając pościelą. Z utęsknieniem patrzyłam, jak znika za drzwiami łazienki, po dłużącej się niemiłosiernie chwili wychodząc w samych bokserkach. Podchodząc jeszcze do szafy, wyjął z niej ciemną bluzkę, i klękając na łóżku obok mnie, zajął się mną trochę jak dzieckiem, pomagając mi założyć koszulkę. Jego troska była przeurocza, zwłaszcza w momencie, w którym to delikatnie przesunął mnie, aby po chwili ułożyć się wygodnie u mojego boku. Tym razem to ja przesunęłam się w jego stronę i, nieustannie patrząc mu w jego ciemne, połyskujące oczy, oparłam ostatecznie głowę na jego torsie, czując pod sobą każdy, nawet najmniejszy, delikatnie naprężony mięsień.
Chłopak jeździł palcami po mojej odkrytej dłoni, powodując, że po mimo gorąca, które wciąż odczuwałam, na mojej skórze pojawiła się gęsia skórka, nieco przyprawiająca mnie o nieprzyjemne dreszcze. Widząc to, lekko mnie objął, pozostawiając między nami "bezpieczną" rezerwę, która i tak nie przeszkodziła mi w tym, aby jeszcze raz wpić się w jego usta. Chciałam nadrobić te wszystkie lata, w których to żyłam bez niego, co było nieco niewykonalne, biorąc pod uwagę fakt, że nie wiedziałam, czy będę miała na to nieco więcej czasu, niż jeden wieczór. Z całego serca pragnęłam coraz częściej budzić się właśnie przy nim, czuć, że jest tu tylko i wyłącznie dla mnie, a jego myśli ukierunkowane są tylko na moją osobę, tak, jak to za pewne było chwilę wcześniej. Tymczasem Aleksander spoglądał w znany tylko dla niego punkt, od czasu do czasu gładząc moje włosy, które po tym wszystkim były w "delikatnym" nieładzie. Nie przeszkadzało mi jednak to, bowiem liczył się tylko fakt, że jestem u Aleksandra, śpię u jego boku, i obudzę się przy nim, co było trzema pragnieniami, które udało mi się spełnić za jednym razem.
<Nie wiem, czy to ograniczenie wiekowe było aby na pewno potrzebne (':>