Od Cassandry Cd Ivan

-A może chciała byś trochę je przetestować?-no tego się nie spodzieeewałam
- Ja?- zamrugałam kilkukrotnie, mój rozmówca skinął głową
Spojrzałam na katanę, którą nadal trzymał w dłoni i nieco przekręciłam głowę. Musiałam wyglądać śmiesznie... Ale nie było się co dziwić. Nie na co dzień miałam styczność z przedmiotami, których nazw nie potrafiłam nawet wymówić.
- No nie wiem... to chyba zły pomysł, a nawet bardzo- zaśmiałam się pod nosem i oparłam plecy o ścianę
Ja + coś ostrego = destrukcja. Ale z drugiej strony nie mogłam się powstrzymać, ciekawość wygrała ze zdrowym rozsądkiem i wyciągnęłam dłoń po fascynujący mnie przedmiot. Mruknęłam z uznaniem, gdy Ivan podał mi miecz.
- To szczery uśmiech, czy taki z żądzą mordu?- zapytał unosząc teatralnie ręce do góry, wywróciłam oczami
I w tamtym momencie zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę nie wiem co mam z tym zrobić... westchnęłam
- Wiesz co, fajne to i w ogóle... ale ja nie potrafię tego używać- zaśmiałam się
Chłopak pokręcił głową z rozbawieniem.
- Przecież wszystko ci pokażę- zapewnił
Skinęłam głową i kątem oka spojrzałam na resztę jego "kolekcji". Prawdą było to, że skompletował sobie całkiem pokaźny arsenał. A co za tym idzie, potrafił tego używać... sądząc po opowieściach i po tym, co mi zademonstrował... był w tym bardzo dobry. Bardzo dobry w walce = dość niebezpieczny w żuciu, skrzywiłam się.
- Pytanie na szybko przed kompromitacją- zaczęłam- Strzelałeś kiedyś z łuku... konno?- mruknęłam ciekawa
Chłopak o ciemnych włosach posłał mi uśmiech i wzruszył ramionami
- Może tak, a może nie?- odparł dość tajemniczo
Prychnęłam udając obrażoną i mocniej zacisnęłam palce na katanie
- Nie zadzieraj z kobietą dzierżącą broń- odparłam zdmuchując kosmyk włosów z twarzy, a Ivan się zaśmiał
- Źle ją trzymasz, może ci pomóc buntowniczko?- spytał idąc w moim kierunku, na co podekscytowana skinęłam głową.
<Ivan?>