"Choć" a "chodź".

Nie będę owijać w bawełnę już na samym początku - zaobserwowałam, że często członkom naszej Akademii zdarza się, że mylą ze sobą dwa, różniące się od siebie wyrazy - "choć" oraz "chodź". Mając na myśli to, że po zwróceniu uwagi większość osób się do poprawek stosuje, uznałam, że dobrym wyjściem będzie wyjaśnienie ich znaczeń i zastosowania w zdaniach.

Choć - to nic innego jak spójnik, który zastosowany może być jako:

a) rozpoczęcie zdania podrzędnego lub jego części, ukazując kontrast/rozbieżność np. między oczekiwaniami a tym, co się dokonuje, np. "Kobieta to bardzo atrakcyjna, choć trudno powiedzieć, że ładna."

=ale/mimo

b) rozpoczęcie zdania podrzędnego lub jego części, ukazując specyfikę sytuacji, w której podjęte działania okazały się bezskuteczne/prowadzące do nieoczekiwanych rezultatów.

Przykładem jest chociażby; "Spróbował, choć wiedział, że się nie uda."

"Choć" może być także użyte jako partykuła uwydatniająca treść, na której ma być skoncentrowana szczególna uwaga, np. "Spróbuj choć jednego."

=bodaj/przynajmniej

Co więcej - przed spójnikiem "choć" ZAWSZE stawiamy przecinek.

Chodź - jest to wyraz, który utworzony został od czasownika "chodzić". Oznacza np. przenoszenie się z miejsca na miejsce, stawiając przy tym kroki, a także jako znaczenie uczęszczania gdzieś systematycznie. Samo "chodź" używane jest na przykład jako ponaglenie do wykonania jakiejś czynności:

"Rzuć wszystko i chodź na spacer" albo "chodźmy coś zjeść".

Mam nadzieję, że teraz wszystko wydaję się być choć trochę łatwiejsze. Żeby rozwiać wszelkie wątpliwości, podpowiem, kto postanowił się za to wziąć, w związku z czym kogo możecie za to zbić - na chacie Noaszek, korzystający tym razem z wiedzy własnej + słowników języka polskiego.