Od Edwarda C.D Alexandry

Nie odpowiedziałem ani nie powiedziałem "dziękuje", ale spojrzałem na nią z szacunkiem, więc zrozumiała że jestem jej wdzięczny. Mimo że miałem na sobie koszulę i bandaż czułem pulsujący ból w ramieniu. Wiedziałem że nie jest to nic tak poważnego bym nie jeździł konno przez kilka tygodni czy miesięcy, ale musiałem się jutro wstrzymać.
Doszliśmy w milczeniu do akademii i poszliśmy do stajni. Wprowadziłem Rosabell do boksu i zdjąłem z niej siodło, czaprak oraz ogłowie. Pochyliłem się by zdjąć ochraniacze ale poczułem czyjeś popchnięcie i potknąłem się. Wyprostowałem się i obrzuciłem kasztankę oskarżycielskim wzrokiem, ale westchnąłem i wyjąłem z wymiętolonej kieszeni kurtki jabłko po czym podałem je klaczce. Ta z zadowoleniem schrupała je i dała mi spokojnie zdjąć ochraniacze.
Poszłem do siodlarni i w drodze zobaczyłem jak Alexandra również bierze siodło i idzie do tego samego pomieszczenia co ja.
Położyłem osprzęt Rosabell na swoje miejsce i spojrzałem krytycznie na czaprak. Był cały brudny i spocony co tyczyło się również owijek i wybrudzonego siodła oraz ogłowia. I pewnie od tego upadku pomieszało mi się coś w głowie bo spytałem się Alex:
- Wyczyścisz ze mną sprzęt? - brzmiało to tak głupio że powstrzymałem się by nie walnąć się ręką po twarzy. Czułem się jakbym powiedział właśnie parodię: "Ożenisz się ze mną?". Zamiast tego poczerwieniałem i dodałem szybko: - To znaczy ... Żadny inny pomysł nie przychodzi mi do głowy, a nie czuję bym chciał teraz leżeć w pokoju i spać, jest już późny i ...
Ale dziewczyna przerwała mi ruchem ręki i o dziwo, uśmiechnęła się lekko rozbawiona.
- Czemu nie. - prawdopodobnie nie chciała zrobić ze mnie jeszcze większego idiotę.
Wziąłem więc czaprak i wsadziłem go do pralki. Po chwili ciszy powiedziałem:
- I tak wracamy razem do tego samego pokoju, więc i tak będziesz musiała mnie znosić. - wyszczerzyłem zęby w uśmiechu.
<Alex? XD>