Spojrzałam na niego.
- Co to za pytanie? - uśmiechnęłam się i poszłam po ogłowie dla Wings
Wsiadłam na nią bez siodła, wolałam jeździć na oklep. Wyjechaliśmy ze stajni i skierowaliśmy się galopem do lasu. Było tam trochę mrocznie, przeszliśmy do kłusa. Zobaczyłam coś metalowego, świeciło się w zachodzącym słońcu.
- Ej tam coś jest! - wskazałam na coś metalowego
Arthur zsiadł z Rosabell.
- To drut kolczasty, masz dobre oko - uśmiechnął się
Ruszyliśmy dalej. Leśna ścieżka skończyła się. W oddali ujrzeliśmy małą chatkę. Przywiązaliśmy klacze w lesie do drzewa. Po cichu skradaliśmy się do chatki. Serce zaczęło mi walić jak oszalałe. Przez otwarte okno słyszałam jakieś rozmowy. Na pewno byli to kłusownicy. Mówili o jakiejś bestii, za którą mogą dać dobrą cenę. Łza zakręciła mi się w oku. Uciekłam nie mogłam tego słuchać. Wróciłam do koni tam czułam się bezpiecznie. Bez zastanowienia zadzwoniłam na policję i podałam nasze położenie. Czekałam bezczynnie. Spojrzałam w stronę chatki. Nigdzie nie widziałam Arthur'a. Spanikowałam. Na szczęście usłyszałam syreny radiowozu i niebiesko-czerwone światła. Kłusownicy nie mieli szans, zapłacą za to co zrobili Lokiem. Policja szybko i sprawnie zabrała kłusowników. Wtedy pojawił się Arthur. Wsiedliśmy szybko na klacze i galopem ruszyliśmy do Akademii. Zapadł zmrok. Wjechaliśmy do stajni, a tam przed nami ukazał się niezbyt zadowolony pan Rose.
- Gdzie wyście byli? - zapytał zdenerwowany
- W lesie - odpowiedział spokojnie Arthur
- Policja tu była, wiecie jak się zdziwiłem, potem Luna i Sarah powiedziały mi, że jesteście w lesie i o tym, że wziąłeś broń... - ciągnął dalej
- Przepraszamy - powiedziałam i zrobiła smutne oczy
- Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze, a teraz marsz do pokoi - krzyknął
Posłusznie udaliśmy się do pokoi.
Arthur?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Proszę, nie spam w komentarzach i nie reklamuj bloga w miejscu do tego nieprzeznaczonym - to będzie karane usunięciem twojej uwagi. Nie zapominaj też o zasadach interpunkcji i ortografii! ;)